Po prostu sobota

Sobota – tak jak myślałam- dostarczyła mi dawkę atrakcji prawie na granicy fizycznych możliwości mojego organizmu.  Imieninowy poranek w kwiaciarni upłynął pod znakiem realizacji zamówień, potem szybki wypad na Wały Chrobrego w celu florystycznego spotkania ,odebrania dyplomu i zrobienia wspólnego zdjęcia  w związku z wystawą „Grawitacje i nieważkości”. Powrót do kwiaciarni wprost w atmosferę komunijno – imieninową. Wianki, opaski, bukieciki. A wieczorem – dekoracja Kościoła pw.Św.Brata Alberta.  Ale po kolei.

Imieniny : robiłam sympatyczny zestaw bukietów : podobne kwiaty, ale rozmiar od mini,przez midi do maxi.

Ranek na Wałach bardzo sympatyczny.Świeci słońce, zainteresowanie wystawą przechodzi nasze najśmielsze oczekiwania – szczecinianie zaczynają patrzeć na florystykę jak na sztukę i jak słyszałam od niejednej oglądającej wystawę osoby, są nawet trochę dumni, że to właśnie u nas odbywa się taka impreza, unikalna w skali całego kraju. Tym większe podziękowania należą się organizatorom : Państwu Maj i Państwu Szyjanowskim , zapaleńcom,od wielu lat stawiającym dzielnie czoła najróżniejszym przeciwnościom losu. Dzięki, dzięki, dzięki, że dajecie nam szansę rozwinięcia florystycznej wyobraźni i w tak piękny sposób promujecie Szczecin.  Dzisiaj było z nami wielu florystów z całej Polski. Po odebraniu dyplomów ustawiliśmy się wszyscy sztywno do wspólnego zdjęcia pod „Centaurem”. Mnie podobało się jednak ujecie sekundę póżniejsze i to własnie zamieszczam.

A co do mojej pracy: widzialam, że wywołuje pozytywne emocje. Cieszę się, że podobała się także dzieciom – to przecież najbardziej szczerzy krytycy

Florystyczna zabawa – „Grawitacje i nieważkości”

Zwariowany dzień. Musiałam trochę powalczyć, by zdążyć z aranżacją na wystawę „Grawitacje i nieważkości”. Dopiero tydzień temu doznałam olśnienia twórczego  i wyobraziłam sobie niemal w całości moją pracę. Wszystkie wcześniejsze pomysły poległy przy próbach technicznych lub wysiłkach interpretacyjnych. Nie znajdowałam wystarczającego uzasadnienia dla zaistniena takich lub innych rozwiazań. Ponieważ w moich żyłach płynie polonistyczna krew zawsze staram się dokładnie dookreślić moje florystyczne wypowiedzi.I dopiero tydzień temu objawiła mi się oczywista oczywistość , że jeśli mówimy o grawitacji to muszą być jabłka. Wszak zapisy podają , że to właśnie wpatrując się w spadające z drzewa jabłka Newton opisał teorię grawitacji.  A więc jabłko jako środek ciężkości, a wokół unosić się muszą okruchy nieważkości. Jak pomyślałam tak zrobiłam i jestem  ogólnie rzecz biorąc usatysfakcjonowana.

Cały dzień pracy w kwiaciarni, potem montaż instalacji na Wałach Chrobrego ( cała gromada florystów w twórczym szale – piękny widok), a wieczorem próba naszego wołczkowskiego chóru ( to znów efekt działalnosci Towarzystwa Przyjaciół Wołczkowa). Jutro imieniny Zofii, kolejne wiązanki i wianki komunijne i kolejny kościół do dekoracji- tym razem nowoczesny, surowy. Wyzwaniom na razie nie ma końca.

Gentelmeni są wśród nas

Jak już wspominalam, lubię ludzi w ogóle , a moich klientów w szczególności.  Są wśród nich tacy, których lubię specjalnie.  Niektórzy wyróżniają się jakąś wyjątkową otwartością, poczuciem humoru , życiowym optymizmem. Inni  – przeciwnie – są refleksyjni,  bardzo serio i akuratni. Jeszcze inni potrafią toczyć ze mną długie dyskusje o życiu, dzieląc się swoimi spostrzeżeniami lub od razu obdarzają mnie jakąś życiową mądrością , która niejednokrotnie później się przydaje.

Dzisiaj właśnie odwiedził mnie przesympatyczny Pan, który – gdy wchodzi do mojej kwiaciarni – wnosi ze sobą zawsze (podkreślam raz jeszcze – zawsze, a przychodzi dość często) niespotykany „charme” . Dopracowana w szczegółach, nienaganna elegancja , miły uśmiech , komplement ,  zawsze zdecydowane zamówienie , a na „do widzenia ” grzeczny ukłon. Nie wytrzymałam i zapytałam, jak ocalał,  taki cały „comme il faut” ? Okazało się, ze mam przyjemność podawać kwiaty emerytowanemu już , ale wciąż wiernemu pewnym zasadom , kapitanowi żeglugi wielkiej, pływajacemu niegdyś na dużych , pasażerskich jednostkach. Żałuję, ze nie odbyłam żadnego rejsu statkiem, na którym  był  kapitanem.  Myślę, a nawet mam taką pewność, że dzięki niemu ocaleją w naszym języku określenia :”dama” i „gentelmen”.

Pozdrawiam kwiatowo

Bajkowo

 Dzisiaj znów dane mi było robić „bukieciory”. Wyszły po prostu bajkowe. Kiedy je komponuję, czuję się jak malarz. Kładę na blacie całe pęki kwiecia : różowo-zielona hortensja, przebarwiająca się od jaśniutkiego różu po mocne bordo róża deep  water, do tego pachnąca lewkonia w odcieniu kremu ( miała być biała, ale okazała się zbyt oczywista ), delikatnie różowe astilbe, jasnozielona mgiełka tasznika, limonium o zimnym odcieniu subtelnego fioletu i spajający wszystko łagodnoscia swojej zieleni goździk. Składanie takiego bukietu to sama przyjemność.

  Drugi  był podobny , z lekką tylko przewagą kremu (róże) , ale za to wypełniony przepiękną,pachnącą, delikatnie fioletową lewkonią. Oba są na zdjęciach. Pogoda piękna , więc mogłam zapozować z jednym z nich na tle świeżo odmalowanej ściany mojej kwiaciarni.

Dzień zakończony kwiatowym koszem z naprawdę niesamowitych róż deep water. Kształtna, duża głowa, zdrowy liść, gruba łodyga i niespotykane kolorystyczne przebarwienia. Róża oryginalna, w sam raz na urodzinową kompozycję.

Dekoracja kościoła – Pierwsza Komunia Święta w Wołczkowie

 Z  komunijnej dekoracji Kościoła pw. Matki Boskiej Szkaplerznej w Wołczkowie jestem bardzo zadowolona. Udało mi się połączyć powagę i godność przynależną liturgii z subtelnością kwiatowego wystroju, jaka powinna cechować uroczystość Pierwszej Komunii Świętej.

Komunijnie

Pierwszy komunijny weekend za nami. Były małe bukieciki, delikatne kwiatowe opaski,  wypracowane wianki, a w międzyczasie ( którego nie było) ekologiczna kompozycja ze szparagami w waldkowej ceramicznej misie. Na koniec – dekoracja  Kościoła pw.Matki Boskiej Szkaplerznej w Wołczkowie.

Stwierdzam, że upodobania klientów , dotyczące bukiecików wręczanych z okazji Pierwszej Komunii, są chyba najbardziej tradycyjne, niezmienne od wielu lat i najmniej podlegają ewolucji wraz ze zmieniającymi się , florystycznymi trendami. Walczę od jakiegoś czasu dzielnie na tym polu, proponując wiązaneczki mieszane, w polnym stylu, z najróżniejszymi , drobnymi dodatkami . Staram się mieć bogaty wybór białych kwiatów : goździki , eustoma, lewkonia, tanacetum, santini, różyczka gałązkowa, margaretka oczywiście,  a i tak nie jestem w stanie wygrać czasami z komunijnym hitem czyli z  trzema frezjami z gipsówką. Mam wrażenie, że – jak tak dalej pójdzie – my , floryści, będziemy musieli się poddać i  uznać ją za element narodowej spuścizny.

Kremowo-zielona kamelia

Dzisiejszy ranek – pod znakiem wiązanki kameliowej. Panna młoda w eleganckim kremowo-zielonym kostiumiku. Wiazanka  w tychże samych kolorach. W wiązance : subtelna róża „savita” i pięknie wybarwiona hortensja.        

Po prostu piątek

Wróciła normalność. Uporałam się ze świątecznymi bałaganami.

  Znów jest tak, jak lubię najbardziej : zieleń liści, biel kwiatów, kolor drewna, surowość ceramiki, czystość szkła.                 Kolorystyczna  intensywność wiosny trochę mnie zmęczyła. Z ulgą wracam do spokojnych barw.

Sówki

 Małe sówki ….Na pierwszym  zdjęciu stoją jeszcze na piecu, przygotowane do wypału. Jeszcze bez szkliwa, jeszcze nie do końca wyschnięte… Na drugim i trzecim, już  ” wystrojone „, pozują  do fotografii na starym pniu. Wyglądają tak nieporadnie…trudno uwierzyć, że są symbolem mądrości.

Bukieciory

Czasami  zdarza mi się robić w kwiaciarni już nie bukiety, a bukieciory. Zawsze przy tej okazji śmieję się, że klienci nie wyobrażają sobie, jaką , niewinnie bądź co bądź wyglądająca kwiaciarka, musi meć rozwiniętą muskulaturę lewego przedramienia. W lewej ręce bowiem trzymam bukiety , zza których czasem po prosty mnie nie widać. Utrzymanie ich na poziomie umożliwiającym przemyślane komponowanie graniczy momentami z wyczynem na miarę medalowego podnoszenia ciężarów.

Przed weekendem popełniłam właśnie kilka takich bukieciorów. Efekty zadowoliły mnie na tyle, że zamieszczam zdjęcia. Mam nadzieję, że były miłą niespodzianką dla obdarowanych osób.