Ula – „jesienna panna”

Sesja zdjęciowa z Asią uświadomiła mi, że  florystyczne stylizacje dają nieprawdopodobną możliwość kreowania wizerunku modelki , dookreślenia jej charakteru za pomocą kwiatów , a czasem wydobycia jej ukrytego „ja”. Okazało się także, że pomysły na tego typu stylizacje przychodzą mi z niebywałą łatwością , a i wykonanie nie nastręcza specjalnych trudności. Po prostu świetna zabawa.

 Dlatego w Krzemieniu namówiłam Ulę,  by zmieniła się na chwilę w „jesienną pannę” i z tego co oferowały nam łąki wykonałam na jej głowie roślinne wariacje na temat jesieni. A że Ula ładna i do perfekcji ma opanowany uśmiech numer 5 „jesienna panna” z niej była, jak się patrzy. Zresztą sami zobaczcie – zdjecia nie kłamią. Ula dała mi pozwolenie na zamieszczenie ich na blogu za co jej bardzo dziękuję.

„Lamparty” w Krzemieniu

W Krzemieniu jak zwykle pięknie. I jak zwykle czuć już w powietrzu powoli nadchodzącą jesień. Łąki przebarwiają się w coraz bardziej rdzawe kolory, brzozy gubią coraz mocniej przyżółcone liście, trzciny kołyszą się poruszane coraz mocniejszymi pomuchami wiatru. Czerwienią się jarzębiny. Las pachnie grzybami i żywicą świeżo sciętych drzew.

Zachęceni efektami ubiegłorocznej  „land artowej” zabawy ,  zbadaliśmy teren, by wybrać kilka miejsc na nasze twórcze eksperymenty. Lasy i łąki Krzemienia niewyczerpane są wprost jeśli chodzi o twórcze inspiracje, dlatego „lamparty”, choć skromne, dają nam zawsze dużo  uciechy. To zaskakujace odczucie, gdy barierą tworzenia jest tylko wyobraźnia.  W tym roku bakcyla „lampartowego” połknęła Ula, córka mojej przyjaciółki i nie dość, że pomagała mi  w „lamparciej” robocie to jeszcze sama stała się przedmiotem florystycznej zabawy (efekty tejże w następnym poście).

Na zdjęciach :  Krzemień i nasze tegoroczne „lamparty”