Święta

Żołte kwiecie w wazonach, pisanki na stołach, domy udekorowane, sumienia wyczyszczone – czekamy na święta…

Spotkamy się przy stole… pogadamy…. Zjemy pyszny żurek i mazurek…Pogłaszczemy psy… Rozwiążemy krzyżówkę… Pouśmiechamy się do siebie i z siebie się pośmiejemy… I już…

Znów jakiś niedosyt…  A może tak właśnie wygląda miłość??

Tajemnica Zmartwychwstania to także tajemnica miłości wciąż odradzającej się  w naszych sercach. Niech będzie jej tak dużo, jak szynki na stole. I niech starczy  dla wszystkich!! Tego życzę!

Jeszcze tylko przyjrzyjmy się sobie

Kompozycje, stroiki,dekoracje… Wielkanoc już trwa. Bo to przecież nie tylko dwa dni świąt, świąt radosnych dobrą nowiną zmartwychwstania. To takze Triduum Paschalne, trzy dni zadumania, zaglądania w siebie, w swoje myśli, w swoją – że tak się górnolotnie wyrażę – duszę. Trochę rozrachunku z samym sobą, trochę prawdziwej refleksji nad życiem, trochę zatrzymania w biegu i jedno, z lekka  niechętne spojrzenie na bolesny aczkolwiek nieunikniony kres. Bo tu już kurczak tupie nóżką, już zajączek strzyże uszami, pobekuje baranek, „pachnie” bukszpan i zieleni sie rzeżucha. Post zakończony, koszyczki naszykowane… do startu, gotowi, HOP !!

Mój kącik pracowniano-życiowy

Moja lada, moje królestwo, mój blat roboczy, mój kacik życiowy ; tu pracuję, tworzę, planuję, tu piję kawę, rozmawiam z klientami, tu odbieram telefony, tu układam bukiety , tu siedzę i odpoczywam;  tu produkowałam się kilka dni temu przed kamerą, opowiadając o kompozycjach , jakie przygotowałam na święta. Dlatego blat zastawiony aranżacjami. Porządek, ład i skład godny uwiecznienia.

Ps. Na ścianie obraz ” Dmuchawce” autorstwa Pani Zofii Dabrzalskiej. Obraz ten, pewnego zimowego dnia dostałam w prezencie od samej autorki, z dedykacją, uśmiechem i odwiedzinami. Pani Zofia wiedziała , ze obraz zapadł mi w pamięć na jednym z jej wernisaży. Pokrewna dusza zakochana w kwiatach zechciała tak po prostu zrobić mi miłą niespodziankę. No i co tu dużo gadać… Zrobiła!! Ucieszyłam  i wzruszyłam się bardzo!  Pani Zofio,  bardzo, bardzo dziękuję !!

Uśmiechy do kamery

Od czasu do czasu mam przyjemność gościć w progach mojej kwiaciarni przesympatyczną ekipę z niegdysiejszego programu „Zielonym do góry” z Panią Ewą Karśnicką na czele. Pani Ewa , oddana propagowaniu florystyki, robi programy bardzo przyjazne i optymistyczne. Pozwala  w nich odbiorcy cieszyć się tym, że ptaki przyleciały, że kwitnie oczar, że w ogrodzie czas zacząć porządki, sadzić bratki, przycinać drzewka….Pani Ewa należy bowiem do nielicznej już chyba grupy telewizyjnych redaktorów, której zależy na pokazaniu piękna otaczajacej nas przyrody, na przekazaniu wiedzy dotyczącej zwykłego, codziennego z nią obcowania, na propagowaniu  kojacego współistnienia z naturą . Dla mnie jako florystki, ogromną wartość ma także to, ze w swych programach propaguje kulturę wręczania kwiatów, dekorowania kwiatami wnętrz, że stara się oglądającym pokazywać nowe trendy i pomysły florystyczne. Zawsze bardzo mi miło, kiedy mogę brać udział w tym zbożnym dziele.

Tym razem nie odpuściłam. Dlaczego tylko ja mam zawsze uśmiechać się  do kamery? Całą ekipę poprosiłam zatem o uśmiech przed obiektywem mojego aparatu. Prawda, ze widać z jak sympatycznym zespołem miałam przyjemność pracować? I w dodatku wszyscy kochają zwierzęta!! Pozdrowienia dla kota Czesława 🙂

Nadchodzi Wielkanoc anno domini 2013

Zima „przegina”!!!

Na nic kwiatki, narcyze i bratki… W kwiaciarni gąski, kwitnące gałązki… Wesołe zające, barany na łące…

PASKUDNA ZIMA WCIĄŻ MROZI I TRZYMA!!

Nie ma chyba osoby, która wchodząc do kwiaciarni nie chciałaby  wyrazić swego oburzenia na zuchwałość zimy, która w tym roku „gra nam na nosie”. Już było ciepło, ” już był w ogródku , już witał się z gaską” , a tu.. „masz babo placek”!! Zima wróciła… Już wszyscy mają jej dość, już chcieliby ją wyprosić za drzwi, maja dość  smutnych zimowych opowieści, sennych wieczorów…A ona nic… Udaje, że tego nie widzi… Rozsiadła się przy ciepłej herbacie…  Siedzi i zrzędzi… I jeszcze w nocy pomrozi… jeszcze śniegiem posypie… jeszcze za uszy wyszczypie, wiatrem głowę przewieje… Szarością las przykryje… Ale już patrzy z niepokojem na zegarek.. Wie, że w tym roku  „przegięła”, oj wie!!

8 Marca

Dzień Kobiet minął w nieco sentymentalno-wspominkowej  atmosferze. Panowie zagladali po tulipany, niektórzy  domagali się czerwonych goździków ze sreberkiem, dopytując z uśmiechem, czy nie mam przypadkiem rajstop lub wyrobów czekoladopodobnych do kompletu. Były bukiety i bukieciory. Na użytek własny przyznałam wyróżnienia w postaci uwiecznienia na blogu tym z  Panów, ktorzy z okazji Dnia Kobiet dokonali  oryginalnych zakupów. I tak:

1. Pierwsze miejsce obiecałam klientowi, który zakupił drewniany lampion z zamkniętym wewnątrz ciętym hiacyntem i przywieszonym doń drewnianym serduszkiem

2.Drugie miejsce otrzymuje pan, który wyszedl z mojej kwiaciarni z doniczką w ksztalcie kury z umieszczoną wewnatrz kompozycją z hiacyntow i już wielkanocnymi jajkami ze srebrnego drutu

3.Trzecia lokata należy do klienta, ktory zdecydował się odważnie zrezygnować z tradycyjnie zamawianej wiązanki z czerwonych róż na rzecz mieszanego, dość potężnych rozmiarów bukieciorka ( nie miałam odwagi iść na całość więc kolor bukieciorka pozostał czerwony)

Pozdrawiam wszystkich  Panów, tych odważnych szczególnie. Każdemu, który odwiedził moją kwiaciarnię dziękuję za przybycie i dniokobietowe życzenia. Ciągle tylko musiałam gryźć się w język, by na życzenia : „wszystkiego najlepszego z okazji Dnia Kobiet” nie odpowiedzieć : „Nawzajem”.

„Driada” raz jeszcze

Po naszej zimowej sesji Pani red. Arleta Nalewajko zrobiła mi ogromną przyjemność zamieszczając opowieść zimową o leśnej driadzie na rozkładówce w weekendowym wydaniu „Kuriera Szczecińskiego”. To dla mnie naprawdę dopingujące, że jest ktoś, kto tak autentycznie mi kibicuje i ma chęci na propagowanie florystyki. Dziękuję.

I jeszcze: „zimowa driada” – florystyczne detale :